Sunday, February 10, 2013

Drama : Pudar

Aku dengan senang hatinya membawa masuk perutku yang penuh dengan isi nasi lemak "mess" . Benarlah pepatah melayu , kenyang perut , senang hati .

Langsir pengganti pintu ke bahagian surau perempuan aku singkap sedikit . Sekadar cukup memberi ruang untukku memasukkan diriku ke ruang ibadah di Hostel USM . Bukan apa , cuma takut ada aurat ukhti-ukhti kesayangan ternampak dek orang lain .

Kelihatan ramai yang sedang membaca khalimah-khalimah Allah di serata penjuru . Alhamdulillah . Aku tersenyum . Mataku liar mencari "port" untukku melabuhkan punggungku . Sengaja aku duduk disebelah adik yang berpakaian serba kehitaman . Namanya Fatimah ( bukan nama sebenar ) .

Dia diam .

Aku diam .

Krik , krik , krik bunyi cengkerik .

'Ah... mana boleh cengkerik berleluasa!' . Aku bermonolog sendirian .

Aku : Fatimah , share something dengan akak
Fatimah : Alaaa.. akak la... saya tak de cerita nak disharekan ...
Aku : Akak serius tak de cerita . Awak la ek ek ek..
Fatimah : Hmmm... baiklah .. Cerita ni berlaku kat saya . Selepas habis je exam selanjar 2 , saya basuh semua tudung saya . Jadi saya tak de tudung nak pakai pegi mess . Saya pun decide la untuk pakai selendang . And then sahabat saya tegur yang selendang saya "too attractive" . Saya pun cakap la saya tak de tudung nak pakai sebab semua dah basuh sambil saya tunjuk tudung yang tengah disidai . Kemudian , sahabat saya bertanya lagi sama ada saya memang tak de tudung langsung atau tidak . Tiba-tiba saya teringat yang saya ada tudung yang tak pernah saya pakai . Saya cepat-cepat ambil tudung yang dalam simpanan saya . Sahabat saya tanya saya kenapa saya tak pernah pakai tudung ni ? Saya pun jawab sebab tudung ni  buat saya nampak macam pudar . Sahabat saya pun berkata bukahkah kita nak jadi pudar pada pandangan manusia ? Pada saat itu , saya terasa sangat . Benar kata sahabat saya . Kita hanya perlu fikir akan pandangan Allah pada kita bukan manusia . Biarlah pudar pada pandangan manusia tapi bukan pudar pada pangan Allah .
Aku : ( mengangguk-anggukkan kepala )

Azan isyak mula berkumandang maka tamatlah perbualan kami . 

Friday, February 1, 2013

Sekuntum Mawar Merah Sebuah Puisi

Assalamualaikum semua...

1/2/13







Aicehhhh.. cantik tarikh hari ni... hahaha.. Tarikh sesuai nak kahwin... eh silap silap .. tulis blog...

Memandangkan target bulan Januari saya tak lepas , jadi haruslah saya mengerakkan jari-jemari kurnian Ilahi untuk lebih tangkas menulis dalam blog kesayangan saya ... hehehe...

Ok.

Pada tarikh 26.12.2012 , saya dan beberapa kawan saya telah membuat sesuatu yang pada saya agak luar biasa . Maksud saya , ini merupakan pengalaman pertama saya .

Mua-mula , takut sangat . Saya takut dengan penerimaan orang . Saya jadi inferior dengan kawan-kawan dan diri saya sendiri . Takut dan kemudian segan . Segan sebab mungkin saya tidak mengeluarkan sedikit sumbangan untuk barang-barang tersebut . Ya ! Segan .

Tapi ,

"Nudz ( nama glamor kat sini .. aicehhh ) ... awok tak nok gi ke petang ni ?"
"Orang segan la ewa "
"Segan ? Segan nape ?"
"Yelah ... Orang dok bagi nape-nape ( tiba-tiba saya bercakap dalam loghat terengganu pulak... hehehe ) ..
 "Orang segan... Junior je yang banyak keluar duit"
"Dah tu ewa pung dok kuar duit ... Jom la nudz.. kita gi sama-sama"

Saya kuatkan hati . Kuatkan hati melawan penyakit "Segan" .

Baju merah . Tema petang tu .

Kelmarin ( 25.12.2012 ) merupakan sambutan maulidur rasul di India . Disebabkan komuniti USM-KLE ada membuat program , jadi tarikh 26.12.2012 menjadi pilihan ( asal la jadi formal pulak ni.. hehehe... apa-apa ja la .. )









Briefing dan bacaan doa adalah wajib .


Berjalan dan berjalan . Jumpa target group . Saya dan rakan saya , ewa dan teha , masuk ke hostel local student . Female la... hehehe...

Kteorang : Hi
Local       : ya .. hi .. ( baru turun dari scooternya sambil memegang buku .. musim exam ... )
Kteorang :  this is for you . ( sambil menyerahkan sekuntum mawar merah sebuah puisi..aiceh..)
Local       : oh.. thanks ..and why you giving me this ?
Kteorang : You know what .. yesterday was our prophet Muhammad birthday . During his life , he spread the  love to everyone . Muslim and non muslim . And his love still can be felt until today . So , we as his follower , want to continue the same thing that he did which is to spread the love to everyone .
Local      : wow.. that's very nice of you . Thanks again .
Kteorang : you are welcome  and have a nice day .





Fuhhh.. Lega ... Tak sangka !! Street dakwah is   fun to do. serious !!! Tak tipu !!
Sometimes , takut tu la punca kita untuk tak mencuba . Kita takut dengan perception orang . Padahal , Allah tu lah yang sentiasa menjaga kita . Biaq pi la orang nak kata apa pun ... tu hak depa.. Yang penting pandangan Allah pada kita . Jangan takut berdepan dengan pandangan orang . Mereka juga manusia ciptaan Tuhan . Takut hanya pada Tuhan , Allah :)

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...